“Edebiyat bilim olunca, artik edebiyatin gereklerini yerine getirmek zorunda kalmayacak, ama ne de olsa dört basi mamur bir bilim de olamayacak. Edebiyata uç desen, ben uçamam deveyim diyecek, kos desen, kosamam ki, ben kusum diyecek: Böylece isler kolaylasacak, bir tür belge dökümü, röportaj kayitlarinin aktarilmasi, sosyolojik verilerin degerlendirilmesi vb. bu ‘bilimsel edebiyat’in malzemesi olacak ve bugün bu islerden anlayanlarca edebiyattan sayilmayan birçok kalem çabasi, tepeden inme yoluyla kendini edebiyat olarak tescil ettirecek. Böylece, herkes nasil reisicumhur olabiliyorsa, sanatkâr da olabilecek artik!” Füsun Akatli inceleme ve elestiri olarak da nitelendirilebilecek bütün yazilarinda, denemeci ve felsefeci kalemini hiç eksik etmedi. Elestiriyi bilimsel bir etkinlik olarak görenlerin karsisinda, onun edebi bir etkinlik oldugunu savundu. Bunun yani sira “deneme/elestiri” türünün yazin-içi konumunu da tartismaya açti sik sik.Akatli’nin yazin ve düsünce alanina iliskin sorunlari birikiminin süzgecinden geçirerek, esine az rastlanir durulukta bir akil yürütmeyle kaleme aldigi yazilarindan olusan Elestirinin Sesi, okurlara gelistirici tartisma kapilarini araliyor.