Elestirel egitim hareketi en temelde kapitalist sistemin eksikliklerini gidermeye dönük bir reform hareketi degil, mülkiyet iliskilerinin dönüstürüldügü, sosyal refahin esit bir biçimde dagitildigi toplum projesine götürecek radikal bir özgürlesme hareketidir. Okullarda üretilen bilginin nesnel ve tarafsiz olmadigi, toplumdaki iktidar iliskilerini gizleyerek egemen ideolojiyi pekistirdigi kabulünden yola çikar. Baski ve boyun egdirmeye dayali iktidar iliskilerinin ve egemen bilgi, bilme biçimlerinin dönüstürülerek okullarin elestirel bilginin üretildigi ve toplumsal gerçekligin anlasilmasini saglayarak elestirel bilincin gelistirildigi özgürlestirme alani haline getirilmesinin mümkün oldugunu varsayar. Düsünce ve eylemin birligini içeren praksis kavramina vurgu yaparak teori ve pratik eylem ayrimini ortadan kalkmasi gerektigini savunur. Elestirel pedagojik bir yaklasimla böylesi bir öngörü klasikegitim anlayisinin yöntemleri ile degil ögretmenlerin ve ögrenenlerin ayni zamanda ögrendigi ve ögrettigi, bilgiyi birlikte arastirdiklari diyalogcu bir egitim süreci ile basarilabilir. Diyalogcu ögretim sürecinde ögreten ve ögrenen arasindaki hiyerarsik iliski ortadan kalkar, ögrenciler ögrenme sürecinin nesnesi olmaktan çikarak özne haline gelirler ve bunun sonucunda ögrenme bir özgürlesme pratigine dönüsür.Bu kitap neoliberal ve neomufazakar kusatma altinda bulunan egitim sistemindeki dönüsümleri analiz eden ve özgürlesmeye giden yolda mücadele çagrisi yapan elestirel egitimcilerin önemli temsilcilerinin makalelerinden olusmaktadir.