Psikanaliz genel olarak bilindigi üzere sadece akil ve ruh hastaliklarini iyilestirmeye çalisan bir bilim dali olmayip insanin tüm davranislarinin kökenini tespit edebilmeyi amaçlamaktadir. Bu faaliyetlerin biricik sebebi ise daha mutlu insanlar ve bu insanlardan olusan daha mutlu bir dünyadir. Teknolojinin insan ruhuna açtigi gediklerin onarilmasi ihtiyaci ise psikanalizin 21. yüzyilda önemini arttirmistir.Bilimlerin çalismalarinin birbirlerinden bagimsiz olarak gerçeklesmesi düsünülebilecek bir durum degildir. Bu noktada psikanaliz de diger baska bilimlere yardimci olmaktadir. Bizim üzerinde duracagimiz iliski ise psikanaliz-edebiyat iliskisidir.Insan ruhunun söze yansimasi olan edebiyat tam da bu noktada psikanalizle ortaklik kurmaktadir. Çünkü edebiyat da psikanaliz de “insan ruhu” üzerinde durmaktadir. Bu konuda verilebilecek en belirgin örnek Freud’un ünlü kuramini kurarken bir tiyatro eseri olan Sophokles’in “Oedipus” adli eserinden yararlanmasidir. Freud, Ödip Kompleksi’nin kaynagini bu metinde kesfetmistir. Yine Freud pek çok kez çalismalari esnasinda Dostoyevski’nin romanlarindan faydalandigini belirtmistir.