BenVatandan aldiklarimla degilVatana verdiklerimle doyarim.Vatan, onu sevenler kadar güçlüdürBuna inanirim.Ben Malta sürgünlerinden1940-1950 tutuklamalarindan 1970-1980 kiyimlarindan1990 katliamlarindan,2000’lerin hukuk saldirilarindan gelirim.BenNamik Kemal’lerden Tevfik Fikret’lerdenAbdi Ipekçi’lerden Ugur Mumcu’lardanIlhan Selçuk’lardan gelirim.YalnizAile büyüklerimi Ve aydinlik insanlariSelamlarken egilirim.Balbay, Silivri’de “destan”lar yazdi; “esirhane”yi “eserhane” yapti…Balbay’in Zulümhane’si, Türkiye’nin “mapushane” edebiyatindaki yerini çoktan aldi. Zulümhane’yi on binlerce kisi okudu. Ilk “Silivri” kitabinda Balbay tutukluluk anilarini anlatmisti. Yasanan sürecin kabullenilemezligini, akildisi hukuksuzlugu satirlarina aktarmisti.O satirlarin ardindan, bu kez de dizelerde hayat bulan bir kitap var karsimizda.Balbay Silivri zindaninda, bu kez bir baska destan yazdi. Aciyi bal eyledi; güzelim Türkçesiyle, muzip üslubuyla, “mapuslarin” yasadigi zulmü güle oynaya kâgida döktü; hep yaptigi gibi, okurlarindan “yazi yolu”ndaki sürprizlerini esirgemedi…Simdi okurlari da Balbay’a bir sürpriz yapiyor. Düsünüyorum O Halde Sanigim kitabinin koynunda kanatlanmaya hazir bekleyen güvercini, ayagina bagladigi mesajla Silivri’ye uçuruyor.Mapusta “günler agir, seneler çabuk geçer” derler. Varsin günler agir geçsin, Balbay’a her gün okuya okuya bitiremeyecegi kadar posta uçacaksa eger…Zaten nedir ki özgürlük? Sirça kösklerde oturup da günden güne zalimlikle erimek mi… Yahut dört duvar arasinda dimdik durup, seni özleyen binlerce yürekle devlesmek mi…Bitmedi! Asil simdi basliyor. Bu cografyaya özgürlügün ne demek oldugunu ögretmek gibi bir derdimiz var.Degil mi?