Dünyanin Yasayan En Önemli Filozoflarindan Sayilan Jean-Luc Nancy’den Küresellesmeye Karsi Mücadele ÇagrisiBir dünya, kendimizi içinde buldugumuz ve asina oldugumuz yerdir. Bir dünya tam olarak içinde herkes için yerin oldugu [seydir]. Ama hakki yer, içinde (bu dünyada) hakikaten yer alinabilen/vuku bulunabilen yerdir. Aksi takdirde bu, “dünya” degildir: “küre” ya da “yuvarlak”tir, “sürgün topragi” ve “gözyasi vadisi”dir…Dünyayi yaratmak ise su demektir: hemen, ertelemeden, bir dünya için, yani genel esdegerlik zemini üzerinde yükselen küresel bir adaletsizligin karsitini olusturmasi gereken sey için olanakli her mücadeleyi yeniden baslatmak.Bir halk daima kendi icadidir. Ama kendini, bir egemen edinerek oldugu gibi kendini bir egemene vererek ya da yine kendi kendisine egemenlik vererek de icat edebilir. Her varsayimda, halk kendini farkli sekilde tanimlar ve “halk” kelimesinin anlamini farkli sekilde belirler.Bir araya gelmis/meclis olusturmus halk, boyun egmis halk, isyanci halk –ya da: gövde olarak halk, kitle halinde halk, ayrilik halinde halk. Kurucu egemenlik, yabancilasan egemenlik, devrimci egemenlik…Peki ya halkin baskaldirisi egemenlik olsaydi!Adalet talebi ve adaletsizlige karsi çikma, adalet için bagiran çagri, adalet için kendini tüketen soluk. Adaletin yasasi bizzat adalete yönelik bu yatismaz gerilimdir. Dünyanin kendisi kendi adaletinin en yüksek yasasidir: verili ya da “oldugu haliyle” dünya degil, ama dünyanin belirivermesi olgusu, tam anlamiyla ahenksiz ahenk. Demek ki adaletin tek isi yorulmak bilmeden bir dünya; anlamin yatismaz ve daima tedirgin egemenliginin mekânini yaratmaktir.