Bati kültürü ve onun taklitçisi tüm kültürler, güçlü kadina karsi antik çaglardan bu yana savas açmistir. Ataerkil düzenin toprak ananin izlerini silme stratejileri, ilk yazili metinlerden itibaren, kadini kötüleme, basmakalip tiplere indirgeme ve kurban olarak yansitma egilimlerinde ortaya çikmaktadir. Anaerkil düzende toplumda esit rol oynayan kadin, ataerkil düzenin etkisiyle bu esitligini kaybetmis, ataerkil sistemin getirdigi mülkiyet/sahiplenme olgusu ile birlikte toprak, hayvan ve esya gibi erkegin sahsi mali olarak nitelendirilmeye baslanmistir. Tek tanrili dinlerin yayilmasi ile kadina duyulan korkunun nefrete dönüstügü çok açik bir sekilde ortaya çikmistir. Yahudi, Hiristiyan ve Islam inanislarinda kadinin toplumdaki rolü ve sinirlari iyiden iyiye daraltilmis, Havva’nin suçu tüm kadinlara atfedilerek, kadin sosyal hayattan soyutlanmistir. Yirminci yüzyil ile birlikte kadinlar, kapitalizmin hizmetinde birer satis malzemesi haline dönüsmüstür. Toplumda bu sekilde ezilen kadin, ezikligini içsellestirerek nesilden nesile aktarmaktadir. Bu kisir döngünün içinde ataerkil toplum tarafindan ezilen kadin, baska kadinlari ezerek, dislandigi toplumun bir parçasi olabilmek için çirpinir. Bu kitap, kadinin ataerkil toplumdaki yerini kültürün farkli boyutlarini göz önünde bulundurarak incelemektedir.