“Özü köz olmayanin, sözü öz olmazmis…” Yazdiklarinizi sadece siyasi suçtan hüküm giymis bir mahkumun “Günlügü” olarak degil; yüregiyle, özüyle konusan bir “vatanperverin” sessiz çigliklari olarak okudum. Itiraf etmeliyim ki yüregimizi kanattiniz. Sanki birlikte giymis gibi olduk o “atesten gömlegi…” Sekiz yil günese, bir yesile, topraga, bir çiçege, bir böcege, bir kus sesine hasret kaldiniz; hürriyeti ögrendiniz. Sekiz yil sevdiklerinize, anne-babanizin sesine, onlarin çileli çehrelerine, mahzun bakislarina hasret kaldiniz; sevmeyi ögrendiniz. Sekiz yil karanliga alistiniz; aydinligi ögrendiniz. Tutsakligi yasadiniz; hürriyetin kiymetini ögrendiniz, sabretmeyi bildiniz. Sekiz yil hiç konusmadiniz ama düsünmeyi ögrendiniz, nefis muhasebesi yapmasini ögrendiniz. Ruh burukluklari içinde hayata gülümsemeyi ögrendiniz. Sekiz yil atesle imtihan edildiniz. Soguk, rutubetli duvarlar arasinda yeniden çiçege durmayi, hayata merhaba demeyi, yasama sevincini ögrendiniz. Maddeden manaya geçtiniz. Yaradan’a siginip sükretmeyi ögrendiniz. Ihaneti görüp, dostlugu; bencilligi görüp, paylasmayi ögrendiniz.19 yasinda girip 27 yasinda çiktiginiz hücrelerde 60 yas birden ihtiyarladiginizi ögrendiniz. Sekiz yil bahari göremediniz; gül mevsimini özlediniz. Bir çiçegin goncalanis ürpertilerine haset edip “Dördüncü Cemre”ye muhabbet kildiniz. “Anilarin-Düslerin-Acilarin” yogurdugu o muhabbetle olgunlasip bugün ilçemizin “Sehremîni” oldunuz.“Hamdiniz; pistiniz, yandiniz.” Bugün Yusuf yüzlü bir “Alp”siniz. Zira asil Alplik insanin kendini fethetmesidir. Insan-i kâmil olmayi ögrendiniz. Ve bir döneme kayit düstünüz. Tarihe taniklik ettiniz. Bu duygularla iyi ki bu günlügü tutmussunuz diyor, gözlerinizden öpüyorum. Ates düstügü yeri yakar.- Necdet Ekici / Dörtyol