Çalisma cehennemine firlatilmis bedenlerin trajedisi islenir Kafka’nin Dönüsüm’ünde. Hepimizin basina gelen bir trajedi bu aslinda: Hayatta kalmak için çalismak zorundayiz. Çalismanin “zorunluluk” oldugu bir dünyada “özgürlüge” yer olmadigi açik. Dönüsüm’ün satir aralarinda köleligin zincir sesleri duyulur. Aile kurumuna sonuna kadar bagli olan, baba otoritesinden mustarip, borç batagina saplanmis bir karakterin; kendini bir sabah bir böcege dönüsmüs olarak bulan Gregor Samsa’nin hazin hikâyesi, modern bireyin hikâyesiyle çakisir. Kapitalist toplumsal düzenegin alelade bir karakteri olan Gregor Samsa özelinde, her gün ayni saatte uyanmak zorunda olan; akrep ve yelkovanin akisina bagli olarak hareket eden bedenlerin hayatta kalmak için nasil çirpindiklari anlatilir:”Tanrim,” dedi Gregor kendi kendine, “ne kadar yorucu bir meslek seçmisim! Sürekli bir seyahat hali. Bu isin telasi evde kendi isini yapmaktan çok daha büyük, ayrica basimda bir de bu seyahat belasi var: Bir sonraki tren baglantisina yetisebilme endisesi, düzensiz ve kötü yemekler, sürekli degisen ve hiçbir zaman kalicilasmayan insan iliskileri. Hepsi yerin dibine batsin!””Hepsi yerin dibine batsin”da oldugu gibi, dünyayi karsisina alan bir itiraz da vardir Gregor Samsa’nin sesinde, ama derhal sönüp silinecek, hatta komik duruma düsecek bir itirazdir bu… (Tanitim Bülteninden)