Yüzünden gülümseme eksik olmayan bir kizin sira disi hikâyesi Peruklarim, bir tutam saçtan çok daha fazlasini ifade ediyor. Her birinin benim üzerimde bir etkisi oluyor. Görünüsümün degismesinden daha derin bir sey bu, benlik algimi etkiliyorlar. Farkli görünmek farkli davranmama ve karsiliginda farkli tepkiler almama neden oluyor.  Sophie az rastlanan ve çabuk ilerleyen bir kansere yakalandiginda yirmi bir yasindadir. Iyilesmek için tek sansi ise bir yil boyunca kemoterapi ve radyoterapi görmektir. Olanlarla basa çikabilmek için tüm korkulari, izdiraplari ve yasadigi tüm keyifli anlar ile ailesi ve arkadaslari hakkinda yazabilecegi bir günlük tutmaya karar verir. Kanseri yenmesinde kendisine yardimci olan bir diger sey ise ilk basta onu ürküten ve tiksindiren ama kisa süre içinde hayatinin vazgeçilmezi haline gelen peruklaridir. Saçlari döküldügünde hayat elinden disiligini ve yasam sevincini alir ama peruklari ona her ikisini de fazlasiyla geri verir. Her bir perugun ayri bir kisiligi ve ayri bir adi vardir. Sophie o gün nasil hissettigine ya da nasil hissetmek istedigine göre takacagi perugu seçer ve o kisiye dönüsür: Güvensiz Sophie: Stella. Zevkine düskün Sophie: Oema. Dikkafali Sophie: Sue. Düsünceli Sophie: Blondie. Eglenceyi seven Sophie: Platina. Romantik Sophie: Daisy. “Dokuz Peruklu Kiz siradan bir kanser hikâyesi degil. O kadar iyi yazilmis ki daha çok kanserli bir kadinin yazi yetenegini ortaya çikarmasi diyebiliriz.” Gazet van Antwerpen “Bu kitabin gücü yalnizca Sophie’nin çektigi acilardan degil, onun bu acilari çekerken gösterdigi cesaretten geliyor.” Der Spiegel “Sophie’nin günlügü tüylerinizi diken diken edecek.” Elle Girl “Dokuz Peruklu Kiz sizi gözyaslarina bogacak bir kitap olabilirdi. Ama onun yerine sizi güldürecek ve büyüleyecek bir kanserle mücadele hikâyesi.” Goed Gevoel “Dokuz Peruklu Kiz, Kanser hayati tehdit ettiginde ve ölmekten en çok korktugu anda hayata tutunmayi basaran’ bir kadinin hikâyesi.” De Telegraaf