Joseph Campbell’in “Tanrinin Maskeleri” dizisi, bütün dünya mitolojilerinden bir seçme degil; mitolojiyi insanligin ürettigi anlama ve anlamlandirma çabasi olarak basta felsefe, antropoloji, psikoloji olmak üzere diger disiplinlerden ve edebiyattan da yararlanarak çözümledigi ve ayni anda bütün bu insanlik birikiminin mitolojiden yararlanarak da anlasilabilecegini ortaya koyan “tez”li bir basyapittir. Campbell bu tezini, insanligin dogum, ölüm, sevgi karsisindaki “kader”ine karsi tek bir kaynaktan dogup gelisen ve farklilasan manevi yasaminin bütüncüllügü üstüne kurdugu için de basarilidir. Dünyanin tarihe geçmis ve antropologlar eliyle toplanmis mitoslarini anlamli bir bütünsellik içinde ögrenirken, Freud, Jung, Mann, Spengler, Schopenhauer, Nietzsche, Goethe, Wagner, Joyce, Picasso ve daha birçok düsünür ve sanatçinin bu dünyaya bakislarina, bir de böyle bir pencereden bakacaksiniz. Dogu Mitolojisi, yasam karsisinda birey adina ve toplumun bir üyesi olarak üretilen kültürel yanitlarin tanrisiz erdemini Hint, Çin ve Japonya’nin felsefe, sanat ve siyaseti, tarih ve toplumsal yapisi baglaminda irdeler, insanlik serüveninin kast, devlet ve ata söylemleriyle üretimini sürdürür…