21. yüzyilin ilk çeyreginin sona ermesine birkaç yeryüzü günü kala, kadim bir sehrin çok da kadim olmayan atil parklarindan birindeki insan artigi kokulu agaçlarin arasinda biriken duygular, neredeyse tüm dünya halklarina çarparak patladi. Duygu patlamasindan ürken kuslarin parktan havalanmasindan hemen sonra parkin üzerinde kümelenen dijital bulutlarin ugultulu kus sesleriyle dalga dalga yayilmasinin neden oldugu akil tutulmasi, tüm ülkeye ve hatta o ülkenin yeryüzündeki diger kara parçalarinda yasayan vatandaslarina dahi bulasmisti. Insanlari siyah beyaz renklere bulayan bir salgina dönüsen kus sesi yüklü dijital bulutlarin ulastigi bütün kara parçalarinda bir sonrakini tetikleyen ve giderek vasatlasan yeni duygu patlamalari yasaniyor, patlayan duygularin etkisiyle uzak ya da yakin hemen hemen herkeste akil ve vicdan parçalanmalari bas gösteriyordu. Kalemi ve kelami donduran ve yerkürenin bütün kara parçalari ve tarihin gözleri önünde sergilenen bu tragedya hakkinda çok sey yazilip, çok sey söylendi. Ancak olan bitenin, lojilere saplanmadan ve her sey olup bittikten sonra yazilacaklara, akademik çalismalara kaynak olacak sekilde anlatilmasi gerekiyordu. Atilla YAYLA, Gezi olaylari ve Misir’da meydana gelen askeri darbe sirasinda konuyla ilgili kalem oynatan birçok liberal aydinin fabrika ayarlarina dönmesine neden olan duygu patlamasiyla gerçeklesen akil tutulmasi günlerinde, inandigi degerlerden vazgeçmeyerek akademik ve entelektüel birikimiyle harmanladigi ‘omurgali’ yazilarini GEZI PARKI’NDAN TAHRIR MEYDANI’NA adli kitabinda bir araya getiriyor..