Dilname-Newaf Mîro
Dilname: Evînek di nav agirê çand û şoreşê de
Dilname dengê nalîna evîna yekalî ye, evînê ku di bin çêj û agirên çandperestî û welatparêzîyê de qewimîye. Di vê gurzenameyê ya Newafê Mîro de, evîn bi hestekî nazik, bêxwedî û têkçûnî, di rêzeya rewşa civakî, sîyasî û çandî ya Kurdî de pêk tê.
Dildaro, evîndarê dilsoj, berî ku nameyên xwe bigihîne evîdara xwe — Gulyar, evîndarek ku bi evînê paqijkirî tê nîşandan — dikeve nav şoreşê. Ji ber rewşa giran a sîyasî ya li Tirkiyeyê, ew dibe şoreşger û şewatê xwe bi ser çiyayên welatê dide. Di bin gava xewn û şerê de, evîn bi awayekî hilweşîn, lê her dem bijî, diguherin.
Lê piştî derdora rewşên siyasî, Dildaro bi hêvîyek ji xwe vedigere Almanyayê. Sal û zeman digerin, lê berîna evînê nayê jêkirin. Gulyar, ku ji birîndarîyên jiyanê ve hatiye dagirkirin, vedigere malê. Nameyên Dildaro digihêjin destên wê… û ji nû ve şewatê evînê di dilê wê de diqewime.
Gelo ev evîn vedigere?
Gelo piştî salan û bûyerên dijwar ev şewatê jiyanê dê diçîne çavkaniyek nû?
Dengê evînê tê girtin li nav bîr û nameyên ku jiyanê guhêrandin?