Jagues Derrida, 20. yüzyildan 21. Yüzyila geçis süresindeki felsefi arastirmalarin gidisatinda karmasik ve önemli bir figürdür. Bu kitap, indirgeyici olmayi amaçlamaktan çok Derrida’nin “postmodern” düsüncenin genellikle ne için adlandirildigi ile ilgilenen okuyucularina yönelik yazilarinin bazi belli basli “odaklanma noktalarini” sunmayi amaçlamaktadir. Derrida’nin yazilarinda, parçalar konuyu yalnizca en dolaysiz sunmakla kalmaz, ayni zamanda diger en uzak sekilde tasvir edilmis ve seslendirilmis anlamlarini da göstermektedir. Derrida’nin söylesileri neredeyse her zaman bir tür kararsizlikla biten ve yeniden açilmanin sözünü vermektedir. Derrida’nin yazilarinda Kita Felsefesinin iki önemli filozofu olan Edmund Husserl ve Martin Heidegger ile ilk kez baglanti kurulan noktalarda bulunmaktadir: Örnegin, “Bati Metafizigi” bunlardan biridir. Ayrica Derrida’nin “metafizik” olarak adlandirabilecegimiz tasari ve kuramlari kapsayan modern felsefeye karsi bakis açisindan yola çikarak, Anglo-Amerikan iliskilerini tartismaya açmasi (“mantiksal pozitivizm” ve “günlük dil” felsefesi olarak adlandirilan akimlarla ve yararciligin bazi çesitlerine)onun bariz bir karsi durusa sahip oldugunu da göstermektedir.