Derîyê Sibehê-Mahir Bagok
“Deriyê Sibehê” – Dengê Azad a Mahir Bagok
Berhema “Deriyê Sibehê” yekem berhema helbestî ya Mahir Bagok e, ku wekî “dengê azad” ya yekem a girtîyê hate nasîn. Ev berhem, ku ji 29 helbestan pêk tê, xwêndekarê Kurd bi zimanekî rewan, nûjen û hestyar dibîne. Helbestan, di navbera geşbûna duyem a helbestê Kurmancî û vêjeya pêşeng de cihê xwe digrin.
Di helbestên Mahir Bagok de, hest û xeyal, têkiliyên mirovî bi xwezayê, baranê, çiyayê û dema sazan re, bi awayekî qelew digelînin. Di helbestên “Baran” û “Adar û Nîsan” de, sînorên navbera mirov û siruştê têne ketin û nav dîroka hestê re diguherin.
Lê herî xas, helbestên wî tê digelin bi duh û berêya Kurdistanê, bi welatparêzî, keserkêşî û ji derbideriya şerê xweserî ve. Di helbesta “Heval” de, wateya pêşeng ên ku partîzanan, çiyayên wan, lehengiya wan û nasnameya azadî bi gotinên çavkaniyê têne têgihîştin:
“Wan dilên partîzan
Birca parastinê lê kir li ser ras û çiyayan
Di tûrikên wan de lehengîya Dimdimî
Li warkozên ku nêrî bi selewatan nayê xwarê.”
Bi giştî, helbestên Mahir Bagok, bi zimanekî hêsan-fêm, pîroz û rewan, bi wateyên ku rast ser hest û guhartina civakî dijîn, xwêndekarê xwe bi rewşekî hîsbûnê re têkildar dikin.
Ji bo hemû berhemên lîs Yayınları vir bitikînin
Ji bo hemû berhemên Mahir Bagok vir bitikînin
