“Demokrasi ucu açık dinamik bir süreçtir. Antik demokrasiden günümüze kadar demokrasi kavramı hem içerik hem kurumsal açıdan birçok değişiklik geçirmiştir. Bugün de demokrasinin uygulaması ülkeden ülkeye kıtadan kıtaya farklılıklar gösterir. Demokrasinin tarihi tamamlanmamış bir yolculuğu andırır.  O pratik uygulama ve fikri alandaki yeni deneyimlerle zenginleşip olgunlaşarak yolculuğunu sürdürecektir.
İtalyalı tarihçi Leo Valiani’nin dediği gibi, “yüzyılımızın, adalet ve eşitlik fikirlerinin kazandığı zaferin daima kısa ömürlü olduğunu, ama özgürlüğü korumayı başarırsak, her şeye her zaman yeniden başlayabileceğimizi kanıtlıyor… en umutsuz durumlarda bile umutsuzluğa yer yoktur.”
Bu çalışmada altını çizmeye çalıştığım birinci nokta klasik çoğunlukçu demokrasi anlayışının toplumların beklentilerine artık cevap vermediğidir. Doğası gereği çoğul olan toplumlar, uzlaşıya dayalı konsensüs bir yönetim modelini gerektirir.
Günümüzde toplumların beklentilerine ancak konsensüs demokrasi ve federal yönetim anlayışı cevap verebilir.
İkincisi, insanlığın karşı karşıya bulunduğu sorunlar küreseldir, çözüm de küresel ölçekte aranmalıdır. Ekonomik, sosyal, siyasal, etik, ekolojik boyutlar içeren yeni bir insanlık anlayışına, adil ve eşitlikçi bir uluslararası düzene ihtiyaç var.
Üçüncüsü, siyasal düzlemde eşitlik, ekonomik ve toplumsal eşitlikten ayrı düşünülemez. İnsanlık onurunu insana iade etmeyi hedef alan toplumsal demokrasi ufuk çizgimiz olmaya devam etmelidir.
Çalışmanın son bölümünde Türkiye’de demokrasi ve Kürt meselesine yer verilmiştir. Başka bir ifade ile Kürt siyasi hareketini demokrasi mücadelesi üzerinde yeniden düşünmeye davet eden bir “giriş”in çerçevesi çizilmiştir…”