Leibniz, Isaac Newton’dan bagimsiz olarak Sonsuz Küçükler Hesabi’ni gelistirdi ve Leibniz’in formülü yayinlandigindan bu yana genis bir çapta kullanildi. Gelistirdigi türdesligin askinsal yasasi ve süreklilik yasasi 20. yüzyilda matematiksel karsilik buldu (standart disi analiz araciligiyla). Mekanik hesaplayicilar alaninda en üretken insanlardan biri oldu. Pascal’in hesaplayicisina otomatik çarpma ve bölme fonksiyonlarini eklemeye çalisirken, 1685’te çarkli hesaplayiciyi ilk tanimlayan insan oldu ve aritmometre -ilk toplu üretilen mekanik hesaplayici- kullanarak Leibniz çarkini icat etti. Ayrica ikili sayma sistemini rafinelestirdi, bu çalismasi tüm dijital hesaplayicilarin soyut temelini olusturdu.Leibniz, felsefede optimizmi ile taninir. Örnek olarak, evren hakkindaki çikarimi, sinirli bir algiyla büyük olasilikla tanrinin yaratilmis oldugudur. Leibniz, Rene Descartes ve Baruch Spinoza ile beraber rasyonalizmin 17. yüzyildaki en büyük savunucularindan biri oldu. Leibniz’in çalismalari öncelikli olarak modern mantik ve analitik felsefe üzerine yogunlasmisti, fakat felsefesi skolastik gelenegi de irdeledi. Çikarimlari ampirik kanitlarla degil, geçerli sebeplerin ilk prensipleri ve öncel tanimlari ile olusturuldu..Çok yanli ve çoklu bir felsefe ögretisi gelistirdigi bilinmektedir.Voltaire Leibniz’i, Candide adli eserinde yazari ve felsefi düsüncelerini acimasizca alaya almistir. (Tanitim Bülteninden)