Çeyrek asirdir içinde bulundugumuz cografyada egitim ögretim faaliyeti yürütürken özellikle gençlerle sicak ve samimi iliskiler kurmaya ve onlara yakin olmaya çalistim. Onlari önce anlama sonra da onlara faydali olma çabasinda oldum. Pek çok gözlem ve tecrübe ile basit sorunlar karsisinda çaresiz kaldiklarinda hayatlarina dokunarak onlara rehberlik etmeye gayret ettim. Bir baba olarak çocuk büyüttüm ve çocuk büyüten binlerce anne ve babayla çocuklari konustum. Kendi çocuklarimla ilgili kaygilar tasidim kaygi duyan ebeveynleri dinledim. Anne babalar ile ergenlik çagindaki gençler arasinda olusan uçurumlara sahit oldum. Hirpalanan çocuklarin girdaba kapilan gençler haline dönüstügünü gördüm. Görmek istemedigim pek çok aci ve drami ergenlerin gözyaslarinda gördüm. Insanlarin iyi amaçlarla büyük kötülükler yaptiklarina sahit oldum.Iste bu çalismaya birkaç çocuk veya gencin dünyasini perisan olmaktan kurtarabilmek ya da hayatlarina dokunabilmek düsüncesiyle niyetlendim. Mutlu bireylerden ve mutlu ailelerden olusan bir toplum haline gelmek ve birlikte cennete yolculuk yapmak amaciyla bu satirlari yazmaya çalistim. Toplumun bencil bireyci bir hayata yöneldigi aile baglarinin zayifladigi aile içi iliskilerin donuk bir yapiya büründügü günümüzde saglikli mutlu basarili dünya ve ahiret mutlulugunu hedefleyen nesiller yetistirmeye gayret eden okuyuculara mütevazi bir katkida bulunmayi amaçladim Selami Yalçin