Bilim insanı Liu Dong bayramlar konusundaki görüşlerini “Bayramların kutlanmadığı bir yaşam uygar bir yaşam değildir, bayramlarını kutlamayı bırakan bir uygarlık ise kesinlikle kayıp bir uygarlıktır” şeklinde ifade etmiştir. Çin adeta bir bayramlar ülkesidir. Uzun tarihi süresince, birbirinden farklı yeryüzü şekilleri ve engin toprakları üzerindeki çeşitli etnik gruplar, çok çeşitli bayram kültürleri yaratmış, sürdürmüş ve geliştirmiştir. “Önemli bayramlar her üç günde bir kutlanır, sıradan bayramlar ise her gün” atasözü kaç tane Çin bayramı olduğu sorusuna eğlenceli bir cevap sunuyor. Efsaneler, mitler, dinler, ayinler, geleneksel Çin operası, müzik, dans, yiyecek-içecekler ve el sanatları gibi Çin kültürünün çeşitli unsurları bayramlarla ayrılmaz bir bütünlük içerisindedir. Bayramlar, Çin ulusunun tarihsel anılarını, kültürel yaratıcılığını, sosyal mekanizmalarını ve yaşam sevincini ifade eder. Bayramlarda insanlar, duygusal ihtiyaçlarını karşılar, birbirleriyle tanışır, evlenir ve çocuk sahibi olur, toplumsal gruplaşmalarını güçlendirir ve zihinsel huzuru ve manevi teselliyi ararlar. Bahar Bayramı, Ejderha Kayığı Bayramı ve Ay Bayramı gibi geleneksel bayramlar ve azınlık etnik grupların bayramlarından bazıları Çin’in genel gelişimiyle birlikte günümüze aktarılmış, ancak ruhları ve içeriklerinde değişimler olmuştur. Bazı geleneksel bayramlar, çeşitli nedenlerle önemini yitirmektedir, bazı bayramlar ise artık sadece eski kitaplarda ya da hafızalarda anı olarak kalmıştır. Bunun aksine, 4 Mayıs Gençlik Günü, 1 Haziran Çocuk Günü ve Çin Ulusal Günü gibi bayramlar, ulusun ve devletin modern gelişimi sırasında ortaya çıkmış ve Çin halkının ruhunda derin bir yer edinmişlerdir. Noel ve Sevgililer Günü gibi Batı bayramları da Çinli gençlerin sevdikleri bayramlar arasındadır. Bugün ülke, geleneksel ile yeniyi, küresel ve bölgeseli, dini ve dünyeviyi birleştiren bir dizi bayrama sahiptir. Bu bayramlar, Çin halkının hayatına ahenk katmakta, özel anlar yaratmakta ve yaşamlarını şekillendirmektedir.