Dogum, memeli hayvan türleri içerisinde sadece insan tarafindan aci verici bir deneyim olarak yasanir. Bunun sebebi açiktir: Keskin zekâya ev sahipligi yapacak büyük bir beyin.Zekânin evrimiyle dogum sancisi arasindaki baglanti umulmadik bir sekilde Eski Ahit’te kurulmus gibidir. Havva, yilanin ya da ejderin kiskirtmasiyla iyiligin ve kötülügün bilgisini tasiyan agacin mey-vesinden yer. Tanri bunun üzerine Havva’yi cezalandirir; ona “Aci çekerek dogum yapacaksin” der. Tanri’nin herhangi bir bilgiyi degil de özellikle iyilik ile kötülük arasindaki farkin bilgisini yasaklamis olmasi ilginçtir. Ejdere bundan sonraki hayatini yerde sürünerek geçirme cezasi veren Tanri her iki türü, sürüngenleri ve memelileri ayri ayri cezalandirmakla kalmayip birbirlerine de düsman eder: “Onun soyu senin basini ezecek, sen onun topuguna saldiracaksin.” Carl Sagan’in bilim ile mitoloji arasinda çarpici paralellikler kurdugu bu klasiklesmis yapitini ilgiyle okuyacaksiniz. “Carl Sagan da tipki Midas gibi. Hangi konuya el atsa altina dönüstürüyor, Cennetin Ejderleri de öyle. Insan zekâsi hakkinda bu kadar büyüleyici ve cazip bir kitap daha okumadim.” Isaac Asimov