“Günümüz modern şiiri karşıt olduğu moda akımlardan uzak dururken gizliden gizliye de imgeyi görselleştirmekte en çarpıcı yöntemlerden sayılabilecek dekonstrüktivizmden beslenmeyi ihmal etmez. Bütünlüğün parçalanması arzusu aslında modernin şu üç ilkesine duyulan güvenin azalmasıyla ilgilidir: Biçimin içeriği takibi, biçimin saflığı ve malzemenin dürüstlüğü. Saflığın, dürüstlüğün, meselenin tereddüt uyandırışı zaten şiirin nüvesiyken fonksiyonel veya rasyonel olan geçerliğini yitirir ve ortaya alt metinlerini/temalarını ‘özel’ sayan, hayatla kapanmış ulumalar çıkar. Koray Feyiz şiirlerinden bu lezzeti almak için karşılaştırmalı okumalar yapma, zengin bir düşleme ve nokta atışı tespiti ihtiyacı doğuyor. Üstelenen durum yalınlaşmaktan çok, yakınlaşma eğilimini önleyen tüm bilgi, deneyim ve anlam ağını kavrama uğraşı. Koray Feyiz, şiirinin tekniğinde bu dikey algı alanını argümanlarla, jargonla desteklerken yüzyılından geri kalmayıp teknolojiyi, kolayın zorlaştırdığı tasnifi de beden üzerinden dile getiriyor. Onun şiirini hiçbir başlık altına koyamıyorsunuz. Neredeyse tüm başlıklar onun şiirinin altında düzensizliklerini, kaoslarını yaşıyor – yaşatıyor. Bir şairin mühendis edasını arıyorsanız, dayatılmış sözcüklerle kavranılan dünyanın yeni ve dehşet verici düzenine karşıysanız, etki / tepki yasasına göre yazılan şiirlerden bıktıysanız Koray Feyiz iyi, hatta kalıcı bir fırsat.”
-Küçük İskender

“Şiirde imge iki işleve sahiptir; hayatın bakir yanlarını özgün bir dille ortaya koymak veya dil içinde bakir alanlar yaratmak. Koray Feyiz’in yeni şiirleri imgenin her iki işlevini de yüklenen bir karaktere sahip, dolayısıyla bu kitap imge ağırlıklı bir alımlamayı gereksiniyor. Uzun soluklu olmaları bu şiirlerin merkezini dağıtmıyor, her şiirin belli bir duygu veya durumdan yola çıktığı anlaşılıyor. Şair alışılmamış bağdaştırmalar yoluyla bugünkü hayatın ve dünyanın karmaşıklığını, ele avuca sığmazlığını, kaypaklığını duyumsatıyor. Hayata lanetle olduğu kadar iyi niyetle de bakmaya çalışan bir şairden ilk okuyuşta ele geçmeyen, tekrar tekrar okunması gereken şiirler…”
-Baki Ayhan T.