Dostoyevski Budala’da, sara hastasi Prens Miskin’i eserinin merkezine yerlestirir. Tedavi için gittigi Isviçre’den dönen Prens ikiyüzlülük, entrika, ahlaki yoksunluk üzerine kurulu bir dünyada; iyi yürekli, dürüst ve açik bir insan olmanin zorluklariyla mücadele eder. Dürüst olmak “budala” olmaktir çünkü., Dostoyevski’nin en önemli kadin kahramanlarindan, tutku ve güzelligin sembolü NastasyaFilopovna’ya duydugu ask, Prens Miskin’i 19. yüzyil Rus edebiyatinin kült kahramanlarindan birine dönüstürürken Budala’yi da gelmis geçmis en güzel ask romanlari arasina ekler. “Bir ‘budala’, sara hastasi, ayni zamanda sira disi ölçüde zeki olan Prens Miskin, baskalarindan oldukça farklidir; ‘bilinçdisi’yla çok daha yakin ve engelsiz bir iliskisi vardir. Askin bir hale yükseldigi, idrak anlari yasar. Aydinlanma anlarinda gelmis geçmis tüm varliklari, duygulari, çekilen acilari ve kavrayis tecrübe eder. Bütün bunlarin dünyaya ait oldugunun farkindadir. Büyülü varolusunun özü buradadir iste. Bu mistik bilgelik, kendi çabasiyla elde ettigi ya da ona bahsedilen bir birikim degildir; o bunu arzulamamistir bile. Yalnizca tecrübe eder. Dahasi rastgele gelisen bu duygu ve düsüncelere de sahip degildir. O tam anlamiyla, her seyin kabul gördügü, sadece en uzak düsüncelerin degil, aksinin bile dogru olabilecegi büyülü sinirlarda birden fazla kez dolanir.” HermanHesse – “Thoughts on TheIdiot of Dostoevsky” (Tanitim Bülteninden)