Anadolu’nun bir bozkır köyünde çatılarında çanak antenleri ve güneş panelleri bulunan modern evlerde Kürt usulü döşenmiş odalar görmek, şaşırtıcıdır. Erkeklerin temiz ahırlarda makine yardımıyla süt sağdığı sırada az ötedeki tandırlarda kadınların geleneksel usullerle nan-i zirav pişiriyor olması yadırganabilir. Kapı önlerinde duran otomobiller, köyü kasabaya bağlayan asfalt yol, kilit taşı döşenmiş sokaklar modern bir yaşamı temsil eder ama çevrede otlayan koyun sürüsü ve iri çoban kopekleri geleneksel Kürt yaşamını çağrıştırır. Evlerinde arasında özgürce dolaşan hindi sürüleri de aynı yaşama gönderme yapmaktadır. Giyim tarzı başkalaşmıştır ama bu başkalığın içindeki insan, sosyal ilişkilerinde ve geçiş dönemlerinde atalarından devraldığı değerleri yansıtan tutumlar takınmaktadır. Dayatmalar ve kültürel temaslar ona Türkçeyi öğretmiştir ama Kürtçeyi unutmamıştır. Geleneksel ile yeniyi bir arada tutan bu oldukça ilginç ve karmaşık kültürel kompozisyon, dorukları karla kaplı yüce dağlarından ve içinde şekillendiği kültürel ortamdan sosyopolitik nedenlerle koparılarak Orta Anadolu’da bir bozkırın ortasına savrulan Kürt insanı tarafından yaratılmıştır. Bu kompozisyon içerdiği unsurlarla tarihi, sosyolojik ve kültürel bir gerçeklik olarak karşımızda durmaktadır ve söz konusu gerçekliği ortaya çıkaran dinamikleri irdelemek ve betimlemek elinizdeki kitabın temel amacıdır.