Bir tarim uzmani olan Aleksandr Çayanov, “kolektiflestirmeyi izleyen dönemde Rus köylü ekonomisinin dogasi tarafindan ortaya konan sorunlarin anlasilmasi için” yazdigi bu romani, Sovyet Devrimi’nin hemen ertesinde, 1920 yilinda yayimlamisti. Çayanov, Biraderim Aleksey’in Köylü Ütopyasi Ülkesine Seyahati’nde 1921’de uyuyup gözlerini 1984’te açan kahramani araciligiyla kentlere karsi köyleri temel alan gelecek ütopyasini tasvir eder. Çayanov daha iyi bir sosyalizme dair hayallerini dile getirirken, ütopya ve hicvin olanaklarindan yararlanarak, yalin ve abartisiz bir dil kurar:Aleksey’in üzerine ölümcül bir uyku çöktü ve artik iyice yorgun düsen akli, ne olursa olsun herhangi bir seyi kavramayi, sindirmeyi reddediyordu. Lambayi söndürdü, gözlerini kapatti, lâkin Catherine’in gözleri bir türlü gözünün önünden gitmiyordu… Ancak gecenin geç saatlerinde uykuya dalabildi. 20. yüzyilin ilk yarisinda yoksul halklarin en büyük ütopyasi sosyalizmdi. Bir ütopyanin içinde yasarken oradaki aksakliklari fark ederek yazilmis bir ütopya olarak Çayanov’un romani, edebiyat tarihinin kayip hazinelerindendir.(Tanitim Bülteninden)