Küresel ekonomik krizin baslangicindan beri iktisatçilar ve sendikacilar, adil ve sürdürülebilir bir iyilesme getirecek dengeli politikalarin olusturulmasini saglama umuduyla hükümet ve is dünyasi ile diyalog kurmanin yollarini aramistir. Ancak birkaç yil sonra ülkeler, krize neden olan ekonomi rejimi ile baglarini koparmayi basaramadilar ve su an birçok ülkede tasarruf programlari uygulanmakta ve sosyal haklar ve isçi haklari saldiriya ugramaktadir.Esitsizligin ve finans gücünün anlamli bir biçimde azaltilmasi, ikna edici politika alternatiflerinin olusturulmasini ve bu politikalarin hayata geçirildigini görme kararliligini gerektiriyor. Global Labour Column sitesinden alinan buradaki kisa makaleler gösteriyor ki tek boyutlu düsünme, krizin siddetinin en büyük nedeni. Bu yazilar mevcut isçi mücadelelerine, ayni zamanda basarili olan kurumsal tedbirlere genel bir bakis sunuyor. Yazarlarin önerdigi program; birçok isçinin ücret görüsmelerine dâhil edilmemesi, artan geçici ve standart disi isler ve giderek büyüyen ücret esitsizligi gibi çok derin egilimleri degistirmeyi hedeflediginden oldukça iddiali, ancak eger bir alternatif olusturulacaksa böyle bir iddiaya da ihtiyaç oldugu kesin.