“Bilisim Çagi”nin ürünü olan bilisim teknolojileri, “bilen”e, “bilinen”e ve bilen ile bilinen arasindaki bagin bir sonucu olan “bilgi”ye yeni ve önemli tanimlamalar kazandirmistir. “Bilen”i, bes duyunun ulastigi “bilinenler”in “bilgi”sinin sinirliliklarindan kurtarmis; somutlardan çok soyutlarla ilgili çalismaya ve üretmeye ortam hazirlamistir. Bilisim teknolojileri, günümüz milletlerine de tanimlamalar getirmis, sosyal yapi olarak bilisim teknolojilerini önemseyen, üreten ve gelistiren toplumlar, “bilgi toplumu” olarak tanimlanmistir. Bilgi toplumu olarak tanimlanan toplumlar, içeride kendi bireyleriyle, disarida ise baska toplumlarla olan her türlü is ve islemlerini bilisim teknolojileri araciligi ile gerçeklestirmeye çalismaktadir. Bu toplumlardaki kurum ve kuruluslarin temelini ve gücünü, bilisim teknolojileri olusturmaktadir. Bilgi toplumu, bireylerine bilgiyi geleneksel bir yaklasimla aktaran ve sadece aktarilanla yetinen egitim yerine, bilginin kaynagina ulasmayi, bilgiyi üreten, bilgiyi kullanan ve gelistiren egitimi esas almaktadir. Bireylerin okuryazar olmalariyla yetinmemekte, ögrenmeyi ögrenen, ihtiyaci olan bilgiyi bilisim teknolojilerinden yararlanarak arayip bulan ve yasaminda uygulayan, sadece bugünü degil, gelecegi de tasarlayarak bireysel ve toplumsal yasami daha kaliteli hâle getiren projeler gelistirmelerini tesvik etmektedir.