Beyana Xwarinan û Zewqên Wan-Şêx Mûhyedînê Hênî
Ev destxet, ku çîroka peydabûna wê jî bi qasî wê balkêş e, wisa diyar e ku di warê cureyê xwe de (simatiye) berhemeke tekane ya edebiyata kurdî ya klasîk e. Menzûme aîdî sedsala 19an e û bi şêweya mesnewiyê hatiye nivîsîn.
Di nav 186 beytên wê de, navê 130 xwarinên cur bi cur derbas dibin—hinek jê îro hatine jibîrkirin, û hinek jî jî bi navê xwe re heta îro hatine. Balkêş e ku ev xwarin, li gor cure û cinsên wan, çêkirin û çêja wan, bi awayekî binyadî hatine rêzkirin.
Belê beriya her tiştî, metneke helbestê ye, lê di heman demê de belgeyeke antropolojîk û dîrokî ye jî. Lewma xelasbûna wê ya ji ber xezeba dîroka vê cografyayê, payeya textual survival bexşî wê dike.
Bexçeyê helbestê:
Tu behsê ji patîleê qenc bike
Çi reng tête xwarin zebanî veke
Digel rûnê teze we toraqa pak
Bi zehter welê qenc tenik be jî çak
Eger bête pehtin bi sêlê bixwu
We ger bi firinê ye esla mexwu
Hevîr e hevîr e hevîr e hevîr
Tu guh dêre vê bendê min ey emîr
Ev beytan, hem teknîkên çêkirinê nîşan dide (patîle, pehtin, firin) hem jî zebaniyeke edebî bi hev re tê kilîtkirin, ku nivîskar di bin alîkê hunerî de şêweya jiyanê helbestan dikole.
Ji bo hemû berhemên Weşanên Peywend vir bitikînin
Ji bo hemû berhemên Şêx Mûhyedînê Hênî vir bitikînin
