Bekleyis, tekinsiz bir yolculuktur bazen…Basparmaginin tirnagini kapagin içine ittirdi ve madalyon açiliverdi. Bir kadin… Bir kadinin fotografi… Kadin gülmüyor ama sanki bakmiyor da, görmüyor da… Kadin, Özlem’in avucunun içinde. Dünyadaki hiçbir gidis seninki kadar aci bir kalis yasatmayacak bana anne…Özlem’in dizleri artik bedenini tasiyamiyordu; yere çöktü. Gözyaslarini durduramiyordu. Kendine sarilip aglamak, kendini kucaklamak istiyordu.Kovdum seni anne!Onun adi, Bayan X’in var olusu, annesinin de yok olusu anlamina geliyordu. Kilitli kapilarini açabilen bir tek “Duygu” vardi. Kaygan zeminde dönüs yoktu; birbirine dolanan hayaller ya kördügüm olacak ya da umudu diriltecekti…Gazeteci yazar Sibel Oral’in ilk kez 2006 yilinda yayimlanan romani Beni Beklerken, tamamen gözden geçirilmis ve yenilenmis baskisiyla ON8’de. Günümüz Türkiye’sinde yasayan iki genç kizin kendini bulma çirpinislarini ele alan kitap, insanin kendiyle ve yasadigi toplumla tanisma sürecindeki hesaplasmalarini lirik bir anlatimla isliyor. Ebeveyn davranis ve tutumlarinin, hayat yolculugunun basindaki kalplerde yarattigi hisleri de aktaran yazar, gençlere kendi dillerinden sesleniyor. Arka planda çalan müzik, yasanilan onca seye ritim tutarken, sessiz bir kedi de satir aralarinda dolasiyor…(Tanitim Bülteninden)