Bu kitapta 10. yüzyildan itibaren Rus halkinin inanç ve ayni zamanda siyasi yapisini sekillendiren Rus Ortodoks Kilisesinin sosyo-politik boyutuyla ilgili bir çözümleme sunulmaktadir. Özellikle Istanbul’un fethinden sonra kendisini Ortodoks dünyanin hamisi olarak görmeye baslayan Rus Kilisesi, bu idealini gerçeklestirmek amaciyla iktidarlara yön vermistir. Bu etkilesim sonucu zaman içerisinde Çarlik rejiminin enstrümani haline gelen Rus Ortodoks Kilisesi, halkin tepkisini üzerine çekmekten kurtulamamistir. 1917 Bolsevik Devrimiyle birlikte iktidara gelen komünistler, bu firsati iyi degerlendirmis ve kiliseyi devletten okullari da kilisenin elinden almayi basarmistir. 1985 yilindan itibaren gündeme gelen Yeniden Yapilanma süreciyle birlikte Rus Ortodoks Kilisesi yeniden gündeme gelmis ve nihayet 1990’dan itibaren de tamamen bagimsizligini kazanmistir. Özellikle 2000 yilindan sonra ise Rus hükümeti kiliseyle isbirligine giderek yeniden Çarlik dönemine benzer bir sistem olusturma gayreti içerisine girmistir. Yazar, temel kaynaklara inerek Rus Ortodoks Kilisesi’nin tarihi gelisimini, kilise-siyaset iliskisini, mâbetler ve sosyal durum üzerinde kapsamli bir çalismayi denemektedir.