Çevreye ve insana dost hayvanciligin yerini endüstriyel hayvancilik aliyor.Binlerce hayvanin daracik yerlere tikistirildigi, kesif yemlerle beslendigi, mutsuz hayvan kalabaliklari dünyanin her yanina yayiliyor.Bu hayvanlarin diskilari ve idrarlari, gübre/tezek olmanin yerine heba ediliyor. Hastaliklara karsi sürekli antibiyotik veriliyor. Yem ihtiyaçlari da yogun yemlerle karsilandigi için, tarlalarda ekilen azot baglayicilar ekilmiyor ve meralara önem verilmiyor, yagmalaniyor. Bu sorunlar siralamakla bitmiyor.Bütün bu olumsuzluklarin insan sagligi üzerine etkileri de bir o kadar karanlik bir tablo çiziyor. Damartikanikliginabaglikalp-damarhastaliklarivebunabagliinmevekalpkrizi, parkinson, alzheimer, kanser,sekerhastaligi gibi kronikhastaliklar büyük oranda beslenmeye bagli olarak gelisiyor. Bir yandan endüstriyel hayvancilik için harcanan milyarlar, öte yandan bunun sonucu ortaya çikan hastaliklarla mücadele etmek, kirlenen yeralti sularini temizlemek için harcanan milyarlar, yine bizim cebimizden çikiyor. Bu kadar para harcanmasina karsin, endüstriyel hayvanciliktan elde edilen et ve sütün kalitesi, özgür gezen ineklerin, özgür gezen tavuklarin etinin, sütünün ve yumurtasinin kalitesinin yanina yaklasamiyor.Tablo bu kadar berrak ve epeyce bir kisi ve uzman bu durumun farkindayken, sorun ne? Endüstriyel hayvanciliga mahkûm muyuz? Baska yolu, yordami var mi? Iste elinizdeki kitap bu sorulara cevap ariyor.(Tanitim Bülteninden)