Klasik Türk edebiyatının kışa yüz tutmuş hazânında çiçek açmaya çalışan bir fidan gibi Kastamonu yöresinde boy göstermiş bir kadın şair olan Bahârzâde Ferîde Hanım, Türk Yenilik edebiyatının bütün yayın organlarına sirayet ettiği ve Divan şiirinin son demlerini yaşadığı XIX. yüzyılda Divan şiirinin hemen bütün nazım şekillerinde eser vermeye çalışmış bir şairimizdir. Şiirlerinde Divan şiiri geleneğine sadık kalmaya özen gösterirken zaman zaman kadınsı duygularıyla farklı beyitlerin de mimarı olan Ferîde Hanım’ın pâyitahttan oldukça uzak bir diyarda yaşamış olmasına rağmen şöhretinin tâ Mısır Hidivlerinin saraylarına kadar uzanması, orada Cemîle Fâzıla Hanım’la (ö. 1896) birbirlerine yazdıkları manzum mektuplar, onun şairlik kudretinin bir göstergesidir. Yine bestekâr ve şair Leylâ Saz Hanım’la (ö. 1936) kurdukları samimiyetin can suyuna da bu şairânelikleri kaynaklık etmiştir.
Bahârzâde Ferîde Hanım’ın iç sesinin dışa vurumu olan şiirlerini daha iyi tanıma ve daha geniş kitlelere tanıtmak amacıyla hazırlanmış olan bu kitap, “Şairin Hayatı”, “Eseri”, “Edebî Kişiliği”, Şiirlerinden Seçmeler”, Motifler ve Terimler Sözlüğü” ile “Kaynakça” bölümlerinden oluşmaktadır. Ondan bize edebî miras olarak kalan Dîvân’ından seçilmiş ve onun edebî yönünü yansıttığı düşünülen 28 gazel, 1 müstezad, 1 müselles, 1 murabba, 1 tahmis, 1 müseddes, 1 nâ-tamâm gazel ve 11 de seçme beytin dil içi çevirisi yapılmış; Motifler ve Terimler Sözlüğü ile Ferîde Hanım’ın şiir estetiğine yön veren motif ve kavramlar okuyucuya aktarılmaya çalışılmıştır.
