“Tüm yarinlarimi tek bir dün için degistirirdim.”Lorenzo sevmeyi bilmiyor, yani sevgisini göstermeyi asla bilemedi. Artik 37 yasinda ve karsisinda geçmisten gelen iki zorlu sevgi var; bunlari geri kazanmak ve yeniden insa etmek zorunda. Bir tarafta çocukken hayran oldugu, sefkat ve dikkatinin hep özlemini çektigi ancak simdi bir yabanci gibi uzak oldugu babasinin sevgisi. Diger tarafta, “o kadinin”, onu terk eden, isminin Lorenzo’nun yaninda asla zikredilmedigi kadinin sevgisi. Iki telefon görüsmesi, iki beklenmedik haber: Babasi hasta ve “o kadin” evleniyor… Bu olaylar, geçmisini unutmadan basariya ulasmis Lorenzo’yu hatiralar, yürüdügü yol ve en derinde sakladigi en unutulmaz duygulari arasinda bir yolculuga çikariyor. Hayatimizda Lorenzo’nun hayatiyla ne çok ortak nokta oldugunu duygulanarak ve hatta gözyaslariyla kesfedecegimiz bir hikâye. Küçük ama önemli dersleri yalin bir sekilde anlatan bir roman: çiftlerin bir arada yasamasinin mükemmel ancak zor olusu, sevgide duyulan süpheler, anne-babayla iliskilerin yillarla birlikte degismesi ve hiç umut kalmadigi zaman bile hep bir umut isigi görme ihtimali…Bir baba ve oguldan, unutulamayan bir kadindan, pek dile getirilmeyen duygu ve düsüncelerden bahsederken her sayfada sefkat, sempati ve gerçeklik duygusu uyandiran bir roman… Kahramani hepimiz taniyoruz, hepimiz kendimizi onunla özdeslestirebiliriz.Hayatimizi tanimlayan o küçük anlarin, gözden kaçirmamamiz gereken derslerin hikâyesi. Çünkü her zaman anlama, affetme, savasma, hissetme, minnettar kalma ve sevme zamanidir.