Yüzü olmayan adam rollerine çikiyorum artik. Bu saatten sonra, karanlikta her sey, her seye dönüsebilir. Ay isigi vurdugunda bir garip Âdem. Karanlikta yüzü olmayan adam. Daktilonun girtlagini sikiyorum. Babamdan kalma. Baba, ogul ve kutsal roman adina, diye haykirarak saldiriyorum yazmaya. Yasli metal bacaklar titriyor. Üst üste basiyor a ve e harflerini. Âdæm çikiyor siyah maddeden piril piril. Ara tür. Melez. Parçali bir resim.Murat Gülsoy okurlari bilir: Âlemler Süreklidir. Zamanda kaybolan Tanpinar, oyunda kaybolan Oguz Atay, rüyada kaybolan Borges, sehvette kaybolan Nabokov, davasinda kaybolan Kafka, kendi hikâyelerinden kaçip gelen Olric, Gollum, Doktor Ramiz ve daha pek çok yaratici ruh, Baba, Ogul ve Kutsal Roman’in labirentinde birbirlerini ariyorlar.Murat Gülsoy bu romaninda kurdugu fena halde eglenceli ve kendine özgü âlemde, hem büyü yapmaya hem büyü bozmaya davet ediyor okurlarini. Karanligin aynasina koyu bir ironiyle, acimasiz bir yalinlikla güle oynaya giriyor, kirip parçalarina ayirdigi bir hayati gözlerimizin önüne seriyor. Baba, Ogul ve Kutsal Roman, edebiyatin baskalarinin hayatlarina kaçip saklanmanin degil kendi dehlizlerinde dolasmanin bir yolu olduguna inananlar için….Ince Kapak: