Kömürcü kömürüne toz ve tas katmazsa uyku gözüne girmez. Oduncu kuru mese diye eve yas gürgen yollamazsa içi rahat etmez. “Hâlis koyun südiyle kaymak!” sanki içyagi ile dondurulmus kolali sudur; yagli denilen peynirin içinde ise yag, keçiboynuzundaki baldan daha azdir!Taze sanilsin diye kokmus baligin –bar artisti imisçesine– kulaklarini boyarlar. Lokantalarda levrek gerçekte palamut, gazinolarda ekmekle çogaltilmis taramada sari havyar, havada bulut, salatada zeytinyagi “sen onu unut” tur! Üstü iri taneli çilek sepetinin alti mikroskobik nesnelerle doludur ve her kapali satilan sey bir hile kutusudur. 1922’de 90 sayi çiktiktan sonra derginin basyazari ve kurucusu Refik Halid’in yurtdisina gönderilmesiyle yayin hayati sona eren mizah dergisi Aydede, 1948 yilinda tekrar yayimlanmaya baslar.Çok partili sisteme geçis asamasindaki firtinali dönemde yeniden sahneye çikan Aydede; Refik Halid’in güçlü, incelikli ve sivri mizah anlayisi ile muhalif durusunu yansitmaya devam etmis, yayimlandigi dönemdeki sosyal ve ekonomik hayata isik tutmustur.Türk mizahinin doruk noktasi Aydede, 2 ciltlik bir çalismayla ilk defa okur karsisina çikiyor.