Bu yeryüzünün bir ‘Harikalar Diyarı’ olduğunu anımsadıkça şaşırıyor ve elime bir kalem kağıt ya da fırça almaya hevesleniyorum. “Şu dünyaya bak; neler neler var çeşit çeşit; her bir ağaç, her bir çiçek, her bir insan, anneler, babalar, kardeşler ve kuşlar, hepsi başka başka, renk renk,” diyor içimden bir ses. Sonra şaşkınlığım hızla bir hayranlığa dönüşüyor.

İşte bu hayranlıkla kalemimden dökülenleri, hayatım boyunca bende iz bırakanları, bu sihirli yaşamdan aklımda kalanları bulacaksınız Armut Ağacına Mektup’un sayfalarında.

Armut Ağacına Mektup, hayatı ve yaşamımızı kuşatan güzellikleri ifade etmeye çalıştığım hikayelerden meydana geliyor. Umarım sizler de keyifle okur, her zaman yeterince farkında olamadığımız bu güzellikleri anımsarsınız.

– Lütfen söyler misin bana, buradan ne yana gitmeliyim?”
– Bu gitmek istediğin yere bağlıdır,” dedi Kedi.
– Neresi olursa olsun, önemi yok,” dedi Alice.
– Nereye gittiğini bilmiyorsan, hangi yoldan gittiğinin bir önemi yoktur!”
– Yeter ki bir yere varayım,” diye açıkladı Alice.
– Onu yaparsın elbet,” dedi Kedi. “Yeterince uzun yürürsen, bir yere varırsın.”*

*(Lewis Carroll, Alice Harikalar Diyarında)