Apophenia, yazarın felsefî denemelerinin yer aldığı bir birikim. Felsefe, Psikoloji ve Edebiyat’ın birbirlerine geçişimli olduğu bölgelerdeki sınır çizgisinden okurun düşünsel kırkambarına yeni tohumlar taşıyarak notlar-fragmanlar biçiminde şekilleniyor. Apophenia, boşluk, yalnızlık, hüzün, melankoli, düşüş, geçmiş, mitoloji, çocukluk, zaman, delilik, travma, varlık ve hiçlik vb. konuların yanında Felsefe’nin dip köşe bucaklarında, kıyılarında kalan, göz ardı edilen konularına değinmeleriyle de dikkat çeken bir düşünmenin, ‘düşünüyor olmanın’ verimidir.

Apophenia, rastlantıların ötesinde, ‘düşünme’nin hizmetinde titizlik ve incelikle notlar alan, Felsefe’ye gönül indirmiş bir düşünce işçisinin zamana düştüğü kayıt olma niteliği yanında, aslolan varsıllık içimizde olanın yoğunluğudur, gerçeğinden hareketle muhatabını derin ve içrek zihinselliklere davet ediyor.

Her davet, kışkırtıcı düşünsel birlikteliklere, yeni varlık biçimlerine, farklı ve özgün varoluşlara uzun bir kapı aralar.

Apophenia, işte çokanlamlı ve çoğul zihinselliklere yönlendirmesiyle bu daveti fazlasıyla yerine getirir ve okur her yazıyla birlikte Dünyanın Anlamına varsıllaşmış olarak geri döner…