Hz. Ali’nin siirlerinde Kur’an ve sünnetin etkisi açikça görülmektedir. Kaside ve kitalarinin pek çogunda Peygamber (S.A.V.) sevgisi ve ona yakinligi ile övünmesi ön plana çikar. Yüce Allah’a yakarisini dile getirdigi münacat siirleri ve basta Peygamber Efendimiz (S.A.V.) olmak üzere, yüce sahsiyetler için söyledigi mersiyeler sâyân-i hayrettir. Ögüt türünden siirlerinde ilme ve akla vurgu yapar. Nefis terbiyesi, egitim, dürüstlük, cömertlik, dünya malina önem vermemek, adabi-i muaseret ve olgun bir insanin sahip olmasi gereken seciyeler üzerinde durarak hayat dersleri verir. Zaman zaman insanlarin vefasizligindan ve yapilan haksizliklardan söz eder.Savas siirlerinde, müsriklerle yapilan savaslarda Müslümanlarin gösterdigi kahramanliklarin öyküsünü anlatir. Savas sartlarinda hasmini psikolojik olarak etkisiz hâle getirmek için veya meydan okuyan birine cevaben söyledigi recezleri, onun Islâm ugrunda ölümü nasil hiçe saydigini gösteren belgelerdir. Ilminin ve kahramanliginin yani sira Arap dilini ustaca kullanan ve gramer yaziminda öncülük ettigi çogunlukça kabul edilen Hz. Ali’nin güzel ve etkili söz söyleme yönü Dîvânin Arapçasinda açikça görülmektedir. Bu bakimdan erbabinca degerlendirilmesi için Dîvânin Türkçe çevirisi ile birlikte Arapçasi da verilmistir.