Önümüzü göremedigimiz, gördüklerimizin de hayir mi ser mi oldugunu seçemedigimiz bugünlerde var olan aklimiza mümkün oldugu kadar mukayyet olmamiz lazim. Saglam ve saglikli bir akil bugün bize her zamankinden fazla lazim. Fakat herkes elbirligi etmis bizi aklimizdan etmek için ugrasiyor.”Herkesin akli kendisine yetsin. Kimse kimsenin zebunu olmasin,” diye yola çikildi; düsürülecek son kale olarak ne hikmetse hedefe akil konuldu. Bir yandan ‘operasyon’, ‘manipülasyon’, ‘promosyon’, ‘propaganda’ vb. gibi muhtevasindan haberdar olmadigimiz için dilimizde de karsiligi olmayan tabirler havada uçusuyor, bir yandan da tarihin kaydettigi en büyük safsatacilara bile parmak isirtacak mugalata türlerine tanik oluyoruz.Ne yapacagiz, nasil yapacagiz da aklimiza mukayyet olacagiz? Öncelikle aklin tuhaf bir cenderenin içerisinde oldugunu bilmemiz lazim. Eskilerin nazarinda egitimin esasi akli istihanin bu cenderesinden kurtarmaktan ibaretti. Bütün masallar, bütün mitoslar bunu anlatir ve bunu bu tutsakligin esrarengiz tabiati sebebiyle bu kadar esrarli anlatirlar. Oysa biz istihayi gözü dönmüs tamah yaptik ve aklin basina musallat ettik. Akil Sagligi, Tartisma Sanatinin Incelikleri’nin biraktigi yerden devam ediyor ve bir adim daha öteye tasiyor aklin müdafaasini…(Tanitim Bülteninden)