Egitim belirlenen amaçlar dogrultusunda bireyi yetistirme süreci olarak tanimlanabilir. Bu süreçte kazanilan bilgi, beceri, tutum ve degerler, bireyin karakterini farklilastirir. Karakteri gelisen, bilgi ve beceriler ile donatilan birey ise, toplumsal yapi üzerinde olumlu degismeler meydana getirir. Bu durum ise, temel degerlerin aileye ve çocuklara, bir baska yönüyle de ögrencilere kazandirilmasi ile mümkün olabilir. Bireyin hayatinda hemen her sey degerlere göre algilanir ve yasamin anlami bu sekilde ögrenilir. Bu yüzden degerler egitiminin yapilmasinda, aileye, egitim kurumlarina ve ögretmenlere büyük görevler düsmektedir. Kadin veya erkek, her ferdin yaratilisindaki kabiliyetler ancak iyi bir egitimle gelisebilir. Egitim sayesinde degerlerimizi temsil eden örflerimizi ve geleneklerimizi en iyi sekilde koruyabilir, çocuklarimiza iyi bir gelecek hazirlayabilir, huzur içinde yasamalarini saglayabiliriz. Bu sebeple hemen hiçbir konu aile egitimi kadar önemli olamaz. Egitim bir gelisme ve gelistirme isidir. Insan, gelismeye elverisli bir takim kuvvet ve kabiliyetlerle yaratilmis oldugu için egitilmesi zor degildir. Bir egitim sistemi, fertleri madden ve manen gelistirebildigi, gelecekte daha çok gelismelerine imkân verdigi nispette degerlidir.(Tanitim Bülteninden)