Modern çocukluğun tam anlamıyla sarmala dönüşmesi görsel medyalarla gündeme geldi. Çocuk ve medya dünyası yazılı, görsel-işitsel, elektronik ve dijital medya araçlarına erişim bakımından eşitsizlikler dünyasıdır. Yeni kuşaklar ekran karşısında büyümektedir. Çeyrek yüzyıldır aile, çocuk, medya ilişkilerinde en belirgin ve tüketilen merkez konumundaki televizyon, yerini yeni nesil dijital medyalara bırakmaktadır.
Yeni çocukluğun medya ile ilişkilerinin başat sorumluları arasında aile, eğitim sistemi, medya, devlet ve küresel medya düzeni sayılabilir. Öncelikle bireyi ve toplumu medyanın olumlu etkilerinden yararlandırmak ve olumsuz etkilerinden korumak amacıyla medya eğitimi hayata geçirilmesi gereken en etkin süreçtir. Medya eğitiminde önceliğin temel okuryazarlığa verileceği, geleneksel okuryazarlık, görsel-işitsel okuryazarlık, dijital okuryazarlık ve medya okuryazarlığının çoklu okuryazarlığı kapsayacak şekilde planlanması gerekir. Bu amaçla, temel okuryazarlıkla kazanılan yazılı okuma kültürü yanında görsel okuma kültürünün edinilmesini sağlayacak, erken çocukluktan başlayarak yazılı ve görsel okuma kültürünü gerçekleştirecek ülke ölçekli çok yönlü bir programa ihtiyaç vardır.
Mustafa Ruhi Şirin, Aile ve Çocuğun Medya Sarmalı – Televizyondan Dijital Medyaya Modern Çocukluğun Görünümleri’nde aile, çocuk, medya ilişkisini ve yetişkin medyasının tükettiği yeni çocukluğu yorumluyor.