Yasadigi dönemde Tanpinar’a yeterince ilgi gösterilmedigi yargisi, neredeyse ir edebiyat efsanesine dönüstü. Dogrusunu söylemek gerekirse, bir derleme çalismasi için Tanpinar üzerine yazilmis bütün yazilari, kiyida kösede kalmisina kadar bulup okumaya çalistigimdan beri yazar tarafindan yönlendirildigimizden kuskulanmaya basladim. Acaba bizi böyle düsünmeye kiskirtan yazarin sikâyetleri miydi? Ölümünden iki yil sonra yayimlanan Tanpinar in Siir Dünyasi’nda (Mehmet Kaplan), günlügünün o meshur “sükût suikasti” cümlesiyle biten son sayfalarini okumasak yine böyle düsünecek miydik?Edebiyat tarihleri de gösteriyor, istisnalar disinda öncü yazarlarin alimlanma süreci oldukça yavas gelismistir. Metnin yapisi, konusu, iletisi ile genis okur kesiminin beklentisi kesismediginde bulusmanin ertelenmesi kaçinilmaz olmus. Tanpinar da meseleleri ve duyarligiyla çaginin Ötesine düsen bütün nitelikli yazarlarin ortak talihini yasamisti sadece.Bugünlerde, Tanpinar hakkinda yayimlanmis kitap sayisi otuza ulasmistir. Bunlardan sonuncusu, 2010 yilinda yine Abdullah Uçman’la birlikte, Kültür Bakanligi için hazirladigimiz Ahmet Hamdi Tanpinar kitabidir. Bu kitap üzerinde çalisirken, Tanpinar’in yurt disi telif haklarini yöneten Kalem Ajans’la birlikte uluslararasi bir Tanpinar sempozyumu düzenledik. Elinizdeki kitap, 1-2 Kasim 2010 tarihlerinde Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde gerçeklestirilen, “Dünyada ve Türkiye’de Tanpinar Zamani” baslikli sempozyumun panel, söylesi ve bazi bildirilerini bir araya getiriyor.Bu sempozyum, sadece Tanpinar edebiyatina yeni yorumlar getirmekle kalmadi, çok hos bir tesadüfle, bize yazarin dünyasindan yeni belgeler de kazandirdi.”