Çizgilerini tüm dünya kültürleriyle besleyen ve çalışmalarını Paris’te sürdüren Selçuk Demirel’den ağaçlara bir saygı duruşu: “Ağaçname”.
Selçuk Demirel Ağaçname’de yer yer şiirsel, yer yer de aforizma niteliğinde metinler eşliğinde ağaçların hayatımıza kattığı anlamların altını çiziyor.
“Ağaçlara hep büyük bir hayranlık duymuşumdur. Heybetli gövdeleriyle kollarını açmış, bizi kucaklayacakmış gibi bekleyen, gündüz başı bulutlarda, gece olunca da bizim için yıldız toplayan ağaçlar. Şiirin, resmin, edebiyatın vazgeçilmezi. Gölgesinde toplanıp sohbet etmekten hoşluk duyduğumuz, meyvelerini büyük bir iştahla yediğimiz ağaçlar.
Ben bir ağacım.
Benden masa olur,
sandalye olur.
Benden kâğıt olur,
kalem olur.
Oturup ağaç resimleri
çizersin.”
Selçuk Demirel 18 Mayıs 1954 yılında Artvin’de doğdu. Yaşamını ve çalışmalarını 1978 yılında yerleştiği Paris’te sürdürüyor. Çizgileri, 1974 yılından bugüne, başta Fransa olmak üzere, birçok ülkedeki gazete, dergi ve kitaplarda yayımlanıyor. Selçuk Demirel’in düzenli açtığı sergilerin yanı sıra desen albümleri, çocuklar için yazıp resimlediği ve değişik yazarlarla birlikte gerçekleştirdiği elliden fazla kitabı var.
“Defile” (2013), “Başka Bir Yerde” (2013), “Portakal Mavisi Bir Dünya” (2016), “Duman” (John Berger ile, 2016), “Yazarların Yüzünden” (2016), “Sen Surat Okumayı Bilir misin?” (2017), “Elma” (2017), “Noir” (2017), “Saat Kaç?” (John Berger ile, 2018) ve “PSİ / Bilinçaltından Gerçeküstüne” (2019), “Kıyıda Tek Başına” (2019), “Bir Ağacın Altında” (2021), “Birdenbire Istanbul” (2022) Selçuk Demirel’in son çıkan kitaplarıdır.
