DORA: Sakin, sakin böyle söyleme. Sonu yalniz ölüme çikiyorsa dogru yolda nasil yürüyor oluruz? Dogru yolun sonu hayata çikar, günese çikar. Iliklerine kadar üsümezsin soguktan… Albert Camus emsalsiz acilarin, fedakârliklarin, vazgeçislerin ardindan, hedefe ulasmaya bir adim kala, insanin insanla yüzlesmesine sahit olmaya davet ediyor okurlari. Camus 1949 yilinda kaleme aldigi ve tarihî bir hadise üzerine insa ettigi Adiller’de, yirminci yüzyil basinda, Moskova’da, devrimci bir örgütün Grandük Sergey’e suikast girisimini konu alir. Benzer amaçlar, idealler ve acilarla bir araya gelmis, sifati ne olursa olsun bir insanin yasamina son vermenin esiginde bulunan örgüt üyeleri, insanla yüzlesmek zorunda kalacaklari o son anda en büyük sinavlarini vereceklerdir. Ülküsü ugruna iskencelere maruz kalmis, hayallerini, duygularini yitirmis, gelecek nesillerin özgürlügü için yasamini sürdüren Stepan, ölüm ve yikimdan sonsuza dek kurtulmak, sevgiyi ve aski geri kazanmak ugruna bu savasa katilmaya razi olan Yanek ve Dora, vazifesiyle insani arzulari arasina sikismis olan Annenkov, masum çocuklarin ölümüne sebep olabilecegi ortaya çikan bu suikasti ve sonuçlarini sorgulamaya basladiklari noktada, varolus amaçlarini, eylemlerinin hakliligini, insana ve yasama karsi ne kadar adil olduklarini da sorgulamaya baslamis olurlar. Albert Camus’nün bütün oyunlari Can Yayinlari’nda.