Nedim Gürsel Aci Hayatlar’da kimi zaman sehvet kimi zaman boguntuyla yasadigi yere damgasini vuran yazarlarin pesinde bir yolculuga davet ediyor okuru Aynalarda baliketi, yapay sarisinlar, az sonra görkemli asansöre binip aile babalariyla odaya çikacak orospular makyaj tazeliyorlar. Derken görüntüye Justine de gelip yerlesiyor. Belki bir orospu degil o, sarisin da degil. Ama bir dönemin en cazibeli, en gizemli, en belali kadinlarindan biri. Onun, bugüne dek tanidigim roman kahramanlari arasinda çok özel bir yeri oldugunu düsünüyorum. Belki sehveti degil de düpedüz nemfoman olusu bende bu düsünceye yol açiyor.Iskenderiye’yi kucaklamak, kollarimin arasina alip onda Justine’i bulmak, onunla hemhal olmak, Justine’de Iskenderiye’yi yasamak istiyorum, bu istegin yalnizca bir hayal, bosa harcanmis bir gençlik tutkusu oldugunu bilsem de.Iskenderiye ve bu kente ismini sehvetle naksetmis olan “belali güzel” Justine’in yaraticisi Lawrence Durrell. Ömrünü bu kentte tüketmis, genç oglanlara düskün Yunanli sair Kavafis. Beyaz gecelerin kenti Moskova ve “ölü canlar”in avcisi Gogol. Genç ve güzel karisinin ugruna düelloda can veren Puskin, “askin kayigi hayatin kayaligina çarpinca” canina kiyan Mayakovski. Cezayir’in ikinci büyük kenti Oran ve bu kenti “sikintinin baskenti” ilan eden Camus. Pula ve James Joyce. Frankfurt, Weimar ve Goethe. Paris yakinlarindaki Vendôme ve Honoré de Balzac’in yatili okul yillari. Madam Bovary’nin yazari Flaubert’in izinde Deauville ile Trouville…Nedim Gürsel Aci Hayatlar’da kimi zaman sehvet kimi zaman boguntuyla yasadigi yere damgasini vuran yazarlarin pesinde bir yolculuga davet ediyor okuru. Bir dedektif özeniyle bir kentin o yazarin önce ruhuna, sonra metnine sizan özünü yakaliyor. Edebi bir yolculuk bu, okudukça içinde kaybolacaginiz…(Tanitim Bülteninden)Ince Kapak: