Türkiye şiddet sarmalına battıkça, devletin silahlı güçlerinin rutin dışına çıkmaları olağan kabul edilir hale gelmişti. Geçici yasak bölgeler, bölge insanını yıldıracak uygulamalar, sokağa çıkma yasaldan, insanları faşizan yöntemlerle aşağılayan zorbaların yarattığı utanç verici sahneler.
Zaman geldi kırsal alanda yoksul Kürt insanının gıda maddeleri (tuz, un, şeker gibi) biribirine karıştırıldı, zaman geldi alınan gıda maddelerinin bir kısmının örgüt militanlarına verilmesi gerekçesiyle gıda ambargosu uygulandı, zaman geldi kırsal alandan kentte gelip gitmeler kayıt altına alındı, zamanında dönmeyenlere insanlık dışı baskı ve işkenceler uygulandı.
`Aslında Kürt denen bir varlığın olmadığı, kendilerini Kürt sananlann aslında öz be öz Türk soyundan gelen Dağ Türkleri olduğu’ düşüncesi hâkimdi.
Osmanlı yönetimi dâhil yüzyıllardır birlikte yaşayan ve kardeş halk olarak gördüğünü söyleyen en üst kademedeki yöneticilerin aşağıdaki beyanları, yıllar boyunca Kürtler hakkmda ne emeller beslendiğini açıkça ortaya koymaktadır.
“Kürde fırsat verme ya Rab, dehre sultan olmasın.
Ayağını cank sıksın, asla iflah olmasın.
Vur sopayı al ekmeğini, karnı bile doymasın.
Ol çeşmeden gavur içsin, Kürde nasip olmasın.”
Osmanlı Padişahı / Yavuz Sultan Selim
“Eğer ıslah kabul etmez Türk Dağ Halkı (Kürtler kast ediliyor) uslu durmaz ise, kasaba ve köylerini bombalamakta ve yakmakta asla tereddüt edilmeyecektir. O kadar kan dökülecektir ki, kendileri ve ülkeleri bu kanda boğulacaktır.”
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı / Cemal Gürsel
“Bu memleketin efendileri yalnızca Türklerdir. Türkler dışmdakilerin tek bir hakkı vardır, o da Türklere hizmet etmektir.”
Adalet Bakanı / Mahmut Esat Bozkurt
1925 Şeyh Sait Başkaldırısı ile Şark Islahat Kanunu, 1937 Seyit Rıza Hareketi ile Zorunlu iskan Kanunu, 1984 PKK hareketini bitirmek adına parlamentodan ekonomik iyileştirme paketleri ile ve Kürt Sorununda netice alabileceklerini, Kürt özgürlük hareketini bitirebileceklerini hep düşünegeldiler. Bu düşünce halen de devam edegelmektedir…
Av. Mustafa ÖZER
