Ebeveynlerin ve çocuklarin birbirleri ile olan iliskileri her zaman zor olmustur; özellikle söz konusu olan ayni cinsten iki insanin iliskisiyse… Bu durumda zorlugun derecesi bir kat daha artar. O yüzden babalar ile ogullari ve anneler ile kizlari arasindaki iliski, katmerli bir mutlulugun yaninda zorlugu da içinde tasir. Hele ki anne-kiz iliskileri… Iki kadinin arasindaki o anlasilmaz muamma… Bu iliskilerin yeryüzünde bir esi benzeri yoktur. Kizin ileriye dogru bakislari ile annenin geriye dogru bakislari devamli olarak çarpisir bu iliskide. Ve bu çarpismanin oldugu noktada kimi zaman mutluluk veren, kimi zaman hüzünlendiren, kimi zaman da aci veren “unutulmaz hatiralar” kazinir anne ve kizinin hayatina.Maisey’nin de bir “unutulmaz hatirasi” vardir hayatinda. Ve bu hatiranin merkezinde annesi Kendy bulunmaktadir. Kendy de unutamamistir kizinin sahit oldugunu bilmedigi bu hatirayi; her ne kadar unutmak istese de… Günler de bu hatiranin gölgesi altinda gelip geçmistir. Ve bu “unutulmaz hatira”dan sonra hiçbir sey eskisi gibi olamamistir. Kendy için hayatinin en mutlu anlarindan biri olan kizi Maisey’nin nikâh hazirliklarinda da bu inatçi gölge bir türlü terk etmemistir onlari. Onun, tekrar ayni baglarla baglanmak istedigi kizina ulasma çabalari ise Maisey’nin ördügü duvar karsisinda basarisiz olmustur. Bu duvardan ve inatçi gölgeden kurtulmanin ise tek bir yolu vardir: Affetmek.Jackina Stark’in iki farkli bakis açisiyla yazdigi bu roman, anne-kiz arasindaki kirilgan iliskiyi islerken ayni zamanda affetmenin devasa gücünü de gözler önüne seriyor.