Yenilgiler, zaferlerden daha ögreticidir! Savaslarda yenilgilerin kosullari ve nedenleri, toplumlarin maddi, kültürel ve psikolojik ortamini yansitir. Hangisinin ve ne ölçüde belirleyici oldugunu belirlemek ise o kadar kolay degildir. Savasin liderleri, hazirliklarindan ne kadar emin olurlarsa olsunlar, beklenmedik durumlarla karsilasip felakete ugrayabilirler. Savas, aslinda bütün degiskenlerin önceden bilinebilecegi ve çözüme götüren formülleri olan bir denklem degildir. Savasin sanat yönü, bilim yönüne agir basar ve en büyük güçler dahi küçük hasimlari karsisinda çaresiz kalabilir. Komutanlarin zihinlerinde olusturduklari sistemler, daha ordularin harekete geçtikleri andan itibaren bozulmaya baslar ve olaylar “savas sisi” denilen bir belirsizlik içinde gelisir. Ancak, basiretli komutanlar ve devlet adamlari olup biteni sezip inisiyatifi kaptirmaz ve zor durumlarda alternatifler yaratabilir. Ne yazik ki, komutanlarin basireti de savas içinde anlasilabilir. Gene de, iyi hazirlanan zihinlerin sorunlari çözmeye daha yatkin oldugunu bilmek gerekir. Anahtar budur ve savas tarihi bunun için vardir… Osmanlilar uzun tarihleri boyunca çok sayida savasa katilmis, büyük zaferlerin yani sira çok sayida da aci yenilgilerle karsilasmistir. Kimi hezimetler göz göre göre gelmistir ama en beklenmedik anda zaferler kazanilabilmis veya bozguna ugranilmistir. Bu kitapta, Selçuklularin Kösedag bozgunundan Osmanlilarin 20. yüzyildaki son savaslarina kadar önemli Osmanli yenilgileri inceleniyor. Yildirim Bayezid’in Ankara Muharebesi; Rodos ve Malta kusatmalari; iki kez Viyana kapilarindan dönüs; Inebahti, Çesme, Sinop baskinlari; çöküs döneminin savaslari ve Balkan felaketi kitabin ana konulari arasinda.