Di çîrokên vê berhevokê de, wekî nivîskarîya xwe ya herdemî, Emerîkê Serdar zimanekî afirîner, zelal, fêmbar û nêzîkî gîyan û ramîna civakê bi kar tîne û ev yeka han nivîskarîya wî li ber dilê xwîneran şîrîn dike.Di çîrokên xwe de, Emerîkê Serdar dide dîyarkirin ku ew nivîskarekî zana ye, nêzîkî êş û mijûlbûnên gelê xwe ye û dizane çawa û kengê destê xwe dayne ser birînê û bibe vebêjerê jan û xerîkbûnên civaka xwe.
Pirtûka “Êdî Dereng Bû”, berevoka çîrokên teze û rastgir e. Di vê berhemê de sêzdeh çîrok, neqiş û nîgarên hûr cî digirin. Hin çîrok di der heqê dayîka xebathez û xemxwir de ne; nivîskar di van çîrokan de jîyana dayîkê, xem û xeyalên wê, dilovanî û dilnazikîya wê berbiçav dike. Nivîskar bi dûrûdirêjî li ber keda dayîkê radiweste û dide dîyarkirin ku heta zarok mezin nebin û nebin dê û bav, ew ê tu carî keserkêşî, cangorîtî xemxwirîya dayîkê fêm nekin.Bi zimanekî civakî û rastîgirîyeke nazik, çîrokên Emerîkê Serdar li derîyê dilê me didin. Ev berevoka Emerîkê Serdar a duyem ku ji çend çîrok, neqiş û nîgarên hûr pêk hatiye, di sala 1979’an de li Êrîvanê bi bi tîpên Kirîlî hatiye çapkirinê, vê carê jî ji Weşanxaneya Lîsê bi tîpên Latînî derdiçe.