Egitim kurumlarinin veya programlarinin belirli standartlara göre degerlendirilmesi olarak tanimlanabilecek akreditasyon, temelde bir kalite kontrol ve temin süreci olarak, kendi kendini düzenlemenin, denetlemenin bir biçimidir. Süreçte yer alan standartlar ile kastedilen, egitim kurumlarinin çesitli açilardan belirli bir hedefi yakalamis olmalaridir, standardizasyonu degildir. Bir anlamda insana deger verme, sürekli degisme ve yenilenme olarak tanimlanan kalite ise; degisim, gelisim, reform ve yeniden yapilanma kavramlari ile yakindan i lgilidir. Bu çalisma ile egitimde kalite temininin yöntem ve teknikleri vurgulanmaktadir. Uluslararasi programlar ile ilk ve orta ögretimde ortak standart olusturma çabalari, akreditasyon birlikleri, kalite temininde ana rol oynayan ögretmenler için mesleki standartlar, gelismis ülkelerde ve ülkemizdeki uygulamalar ayri ayri incelenmistir. Avrupa yüksekögretiminde kalite temini için standartlar, uluslararasi aglar, sinir ötesi yüksekögretim ilkeleri, akreditasyon birlikleri ve standartlari, ülkemizde yüksekögretimde kalite gelistirme çabalari vurgulanmistir. Bu kitap hayatinin herhangi bir yerinde, kendisinin, çocugunun, ülkesinin insanlarinin gördügü egitimden dolayi üzüntü duyanlara, egitimi, her seviyede gelistirmeye çalisanlara hitap etmektedir.“Birseyi gerçekten yapmak isteyen bir yol, istemeyen mazeret bulur” sözüne karsilik bir Türk atasözü “Dag ne kadar yüce olsa, yol üstünden asar” der. Egitimde kaliteye ulasmak için akreditasyon yolunda yapilacak isler zahmetli olabilir; ancak, yol olunca dag bile asilir. “Insan bir seyi ciddi olarak istemeye görsün, hiçbir sey erisilemeyecek kadar yükseklerde degildir.”