Modern düsüncenin kurucularindan biri olan Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831), genel olarak Prusya mülkiyetçiliginin dar kafali savunucusu, anlasilmayacak sekilde ve anlasilmamak için yazmis asik suratli bir felsefeci olarak taninir. Onun Fransiz devriminin etkisiyle cosan bir devrimci; Alman milliyetçiligine karsi çikan bir evrenselci; kagit oynamayi, arkadaslariyla tartismayi, meyhanelerde yarisircasina içmeyi seven ve dolayisiyla birçok kez disipline verilen bir ögrenci; dans etmekten, kizlarin çevresinde olmaktan hoslanan neseli bir genç olabilecegi pek akla getirilmez.Oysa Hegel, olumlu kisisel özellikleri, bilgisi, genis ufku ve büyük ilgi gören dersleri sayesinde Hölderlin, Schelling, Goethe, Humboldt, Fichte, Novalis, Schlegel kardesler, Mendelssohn gibi isimlerle dostlugunu sürdürürken içinde yasadigi toplumun en etkin sahsiyetlerinden biri haline gelmistir. Bir yandan da dönemin siyasi, endüstriyel, toplumsal ve bilimsel devrimlerinden dogan modernligin kendisini düsüncesinin nesnesi yapan ilk büyük filozof olarak önem kazanmistir. Kant felsefesinin olanaklarini gelistirerek saglam, tutarli ve bütünlügü olan ideal bir sisteme ulasmayi hedeflemis, zenginligi, kapsami ve olgunlugu bakimindan felsefe tarihinin son büyük sistemini yaratarak bu amacina nail olmustur.