Herkesin imrendigi bir hayat yasamaktadir Anna Karenina; zengin bir ese, itibarli konuma, onun için çok kiymetli bir erkek evlada sahiptir. Ancak yakisikli ve etkileyici Kont Vronski’yle karsilasmasi, hayatindaki tüm taslari yerinden oynatacak, kendisini karanlik bir yikima sürükleyecek aski doguracaktir.Rus toplumundaki ikiyüzlülügü, seçkinlerle halk arasindaki uçurumu; büyük bir dramla sonlanan, entrikali bir ask hikâyesi esliginde, kusursuz bir dille okura sunan Tolstoy, bu romanla bir basyapit ortaya koymustur.Yayimlanisindan bugüne, Dostoyevski’den Faulkner’a sayisiz yazar ve elestirmen tarafindan tüm zamanlarin en iyi romani gösterilen Anna Karenina, Leyla Sener’in Rusça aslindan tam metin tercümesiyle… “Birçok insan Tolstoy’a karmasik duygular besler. Ondaki sanatçiya yogun bir sevgi beslerken, içindeki vaizden oldukça sikilirlar; ancak vaiz Tolstoy’u sanatçi olandan ayirmak oldukça zordur – ayni derin, sakin ses, bir hayal bulutu ya da bir fikir yumagini destekleyen ayni güçlü omuz. (…) Ister tasvir, ister vaaz etsin, Tolstoy bütün engellere ragmen gerçege ulasma çabasi içindedir. Anna Karenina’nin yazari olarak gerçege ulasmanin bir yolunu kullanir, vaiz olarak bir baska yolunu; ama her nasilsa, sanati ne kadar incelikli, diger tavirlari ne kadar sikici, sönük olsa da, hantalca el yordamiyla aradigi ya da büyülü bir sekilde köse basinda buluverdigi gerçek hep aynidir -bu gerçek, bizzat Tolstoy’dur ve o, sanatin ta kendisidir.”Vladimir Nabokov – Lectures on Russian Literature